رحلت جانسوز رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران آیت الله امام خمینی (ره) و قیام خونین پانزدهم خرداد
بزرگداشت چهاردهم و پانزدهم خرداد، یادآور دو رویداد سرنوشتساز در سپهر تاریخ معاصر ایران است که هر یک به نحو واجد اهمیتی، بنیانهای دگرگونساز تحولات عمیق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این بوم را صورتبندی نمودند. قیام خونین پانزدهم خرداد 1342 هجری شمسی، به مثابه یک نقطه عطف کانونی در فرآیند مبارزات امت ایران علیه استبداد ساختاری رژیم منحوس پهلوی، بسترساز تکوین نهضت اسلامی به زعامت امام خمینی(قدس سره) گردید. این خیزش خودجوش مردمی، با ایثار و فداکاری نخبگان این مرز پرگهر، طنینانداز پژواک مقاومت در برابر ظلم و مطالبه عدالت در گستره جغرافیایی کشور شد و فصلی نوین در تاریخ سترگ مبارزات آزادیخواهانه گشود.
از سوی دیگر، سالگرد ارتحال ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(اعلی الله مقامه الشریف)، در چهاردهم خرداد سال 1368 هجری شمسی، حادثهای بس جانکاه برای امت اسلامی و ملت قدرشناس ایران بود. شخصیتی نمونه که با رهبری بیبدیل و نافذ خویش، نهضت اسلامی را به اوج ظفر رساند و نظام مقدس جمهوری اسلامی را بر مبنای ارزشهای اصیل دینی و استقلال تمامعیار ملی تأسیس و تثبیت نمود. اندیشه متعالی و میراث ارزشمند ایشان، کماکان چراغ راه ملت نستوه ایران و منشاء الهامبخش جنبشهای رهاییبخش در عرصههای بینالمللی است.